Stelling: De geloofsdoop is een heel andere doop dan de kinderdoop en daarom geen overdoop.

H. van der Burgh schreef op 2-4-2006:

Mijn reactie op deze stelling is deze:

Inderdaad is de geloofsdoop in weze iets anders dan de kinderdoop, en kan zou best kunnen volgen

nadat in een andere gemeente de kinderdoop heeft plaatsgevonden. Het wordt een totaal andere discussie

als de volwassendoop volgt, nadat een christen de belijdenis van het geloof heeft afgelegd, en nadat hij/ zij

als kind gedoopt is.

Elke christen die bewust heeft gekozen voor haar of zijn belijdenis, en die kan getuigen dat die belijdenis nog steeds

door woord en daad volledig wordt ondersteund, zou mijnsinziens niet de volwassendoop moeten ondergaan.

Belijdenis doe je voor God, en te midden van zijn gemeente. De benaming overdoop klopt dus helemaal niet, je zou

het ”overbelijdenis”  of  “opnieuw beljidenis” moet noemen teneinde een zuivere discussie te voeren.

Als je later kiest voor een gemeente die de geloofsdoop/ volwassendoop toepast, dan vind ik het passend en als die belijdenis

wordt gerespecteerd, en geaccepteerd. Dit natuurlijk uitsluitend als iemand te kennen geeft nog volledig in te stemmen

met het volgen, gehoorzamen, en dienen van God de Heere, Christus zijn zoon, en de Heilige Geest.

Andersom: Als een Baptist kiest protestant te worden (al of niet na b.v. een partnerkeuze), dan wordt van – voor zover mijn

kennis reikt – ook niet gevraagd om belijdenis van het geloof af te leggen te midden van de gemeente.

De belijdenis accepteren als een actieve geloofsdaad door b.v. Baptisten doet recht aan het feit te weten dat God je

geroepen heeft, en dat je zijn stem hebt beantwoordt.

Samengevat: Volwassen – of geloofsdoop kan best volgen na een kinderdoop, maar volgend op een Belijdenis

vind ik geen recht doen aan iemand die Gods stem heeft gehoord en Zijn stem heeft beantwoord.

Iemand die Belijdenis heeft gedaan heeft gezegd: Ja, Heer ik wil u van harte volgen en dienen, en mij richten naar uw wil.